Welczkowie – dynastia arystokratyczna niemiecka, przez kilka wieków rządząca częściami Gliwic. Władali głownie Łabędami i Szobiszowicami (do 1820).
Przedstawiciele[]
- Hanno von Welczek - właściciel Niepaszyc (od 1638), Ligoty Łabędzkiej (od 1649), części Szobiszowic (od 1651);
- Jan von Welczek - kanclerz księstwa opolsko-raciborskiego;
- Jerzy Bernard von Welczek - w 1670 kupił on Łabędy; od tego czasu stał się one ich główną siedzibą. W tym samym roku kupił on Stare Gliwice oraz Przyszowice. W 1675 nabył on Biskupice, Zabrze, Rudę i Zaborze, w 1682 Czechowice, a rok później Gierałtowice, Niepaszyce oraz Kozłów. Po jego śmierci dobra podzielono;
- Johann Bernhard hrabia von Welczek - starosta powiatu gliwickiego od 1742;
- Jan Nepomucen von Welczek - pan na Łabędach;
- Józef Bernard Walerian - kupił Stary Ujazd, Dzichanówka, Zimna Woda, Niezdrowice i Gaj, jednak potem je stracił;
- Johannes von Welczek - z powodu polityki Adolfa Hitlera zmuszony był wyjechać. Jego potomkowie do dzisiaj żyją w Hiszpanii i Chile.